nurse rogayah : puan,anak puan neh... tak cukup bulan neh , kite sumbat die dalam inkubatur lah puan eh , nanti kang kene influenza A kang ,kembang pulak lubang idung die.
mak penulis : aa letak lah,buat ape-ape yang patut kang dah besar kang die jadik taf jugak ( mak ak bersahaja, lagak primadona melayu tulen 80-an ,cermin matabesar sanggul tinggi beb).
nurse rogayah : aa okehlah macam tuh, saye pon nak pegi beratur amek daging korban kat bawah tu,doktor pelatih dah tarik tarik rambut berebut dah. Btw anak puan comel la.
*ape neraka kakak tuh cakap "btw", ini cerita zaman 90an.
perbualan neh berlaku sekitar 6ogos, petang suam ,23 tahun yang lalu. Ak syak mak ak ade elmu telek naseb.Macamane die bleh tau badan ak akan ade sikpek badan ketul ketul lepas 23 tahun.Ke memang hidup ak dah diaturkan untuk ade badan ketak sane ketak sini? persoalan sungguh.Ak rase sebab ak duduk lame dalam inkubator, ade lampu liplap sane liplap sini menyebabkan keinginan ak mengambil gambar bercahaya tersemat kemas di dada sejak kecil. cerita lain. pengajarannye, semalam ak ke istana kumamoto untuk amek gambar debunga api.
sejak semalam jugak minat mendalam terhadap bunga api jatuh macam harga setong minyak mentah dunia.
wadefak semalam jugak tripod ak nak buat2 patah.angan gua gegar beb .Umur dah 23 ,tangan mesti osteoperosis,gegar satu badan beb.gambar bunge api tunggang tebalik."sori la pakcik, bukan sengaje saye pijak kepala bini mude pakcik" gelap bai!
terima kasih kepada semua yang mengucapkan hari kelahiran ak, ak taktau nak balas ape tapi ak tahu ,ade kamu semua ,dunia ini akan jadik bewarna !terima kasih dunia~
"ini moment pembalasan kepada video manis awak,ini gambar bunga api tulen tahu"
kalau awak tunjuk kepada dunia, saya tunjuk kepada semesta perasaan ini
" terima kasih si manis"
" terima kasih si manis"
1 comment:
weh, happy belated besday!!! hehe
gambar last mmg jiwang tahap kesuma.....peace!
Post a Comment